فرهاد سراجی - دانشیار برنامه ریزی درسی دانشگاه بوعلی سینا

هدف این پژوهش تبیین جایگاه و ویژگی های خودآموزی در محتوای الکترونیکی است. سوال اصلی این پژوهش عبارتست از؛ خودآموزی در بین شاخص های کیفیت محتوای الکترونیکی چه جایگاهی دارد این پژوهش با استفاده از روش شنتزپژوهی انجام شد. یافته ها نشان داد؛ کیفیت محتوای الکترونیکی نیازمند دارا بودن شاخص های فنی و آموزشی است. خودآموزی بخش مهمی از شاخص های کیفیت آموزشی است که در طراحی و تولید محتوای الکترونیکی باید به آن توجه نمود. محتوای خودآموز با بهره گیری از ویژگی های خودتوضیحی، خود شمولی، خود هدایتگری، خودانگیزشی و خود ارزیابی، ضمن ارایه اطلاعات دقیق و روشن به یادگیرنده، او را در موقعیت های گوناگون تفسیر و تامل قرار میدهد. محتوای خودآموز دارای سه بخش آغازین، بدنه اصلی و بخش پایانی است. با به کارگیری تکنیک هایی مانند خودتوضیحی - باز، خودتوضیحی داربستی، خودتوضیحی مبتنی بر منابع، خود توضیحی مبتنی بر منوی درس و خودتوضیحی متمرکز میتوان کیفیت محتوای الکترونیکی و چندرسانه ای را از لحاظ شاخص های کیفیت بهبود بخشید.

محتوا، محتوای الکترونیکی، خودآموز، چندرسانه ای، کیفیت