محبوبه خدادادی

مقدمه و هدف: بی اختیاری ادراری جنبه های مختلف زندگی روزانه بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس را تحت تاثیر قرار داده و آثار منفی بر کیفیت زندگی این بیماران به جای می گذارد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر راهکارهای توانبخشی بر بهبود بی اختیاری ادراری افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد.روش کار: این مطالعه مروری سیستماتیک با جستجو در موتورجستجوی Google scholar و پایگاه های اطلاعاتی magiran، Sid، PubMed و iranmedex و علم نت با کلید واژه های مولتیپل اسکلروزیس، بی اختیاری ادراری، بهبود، کیفیت زندگی، توانبخشی و معادل انگلیسی آنها طی سال های 1990 تا 2018 انجام شد. در این مطالعه از مقالات مداخله ای بهره گرفته شده است.نتایج: نتایج مطالعات مختلف نشان می دهد که انجام مداخلاتی نظیر آموزش تمرین عضلات کف لگن، تمرین درمانی و بیوفیدبک، تحریک عصب نخاعی ساکرال و درمان با نوروتوکسین بر بهبود بی اختیاری ادراری افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس تاثیر آماری معنی داری داشته اند. اما تحریک الکتریکی عصبی عضلانی برخی از علایم بی اختیاری ادراری را برطرف کرده و برهمه علایم موثر نبوده است. برخی مطالعات در حجم نمونه کم و زمان پیگیری کوتاه بوده اند. همچنین مداخله مبتنی بر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی افراد دچار بی اختیاری ادراری موثر بوه است.نتیجه گیری: بر اساس یافته های مقالات مختلف برخی مداخلات ذکر شده در کاهش بی اختیاری ادراری بیماران مبتلا به ام اس موثر می باشد. لذا به عنوان روش هایی غیر دارویی، غیرتهاجمی و کم هزینه در کنترل بی اختیاری ادراری این بیماران پیشنهاد می شوند. اما اینکه کدام روشها نسبت به دیگری کارآیی بهتری دارد نیاز به مطالعات تکمیلی که در مدت زمان بیشتری بیمار تحت مداخله قرار بگیرد دارد.

مولتیپل اسکلروزیس، بی اختیاری ادراری، بهبود، کیفیت زندگی، توانبخشی