حانیه منفرد - گروه مهندسی معماری، دانشکده هنر و معماری، واحد تهران غرب،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران،ایران.
هانیه صنایعیان - گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه علم و صنعت،تهران، ایران

امروزه طیف وسیع مخاطبین با توقعات و نیازهای متفاوت، مراکز چندرسانه ای یا مدیاتک را به مردمی ترین فضای فرهنگی تبدیل نموده است که حضور در آن صرفا برای پژوهش و مطالعه نبوده بلکه به فضایی اجتماعی برای تبادل اطلاعات و تعامل با دیگران تبدیل شده است. مدیاتک ها با هدف آوردن امکانات تکنولوژیکی و رسانه ها به فضای عمومی شهر وبازیافت هویت فضاهای عمومی امروز شکل گرفته و مردم را به بیرون آمدن از خانه ها و جدا کردن از رسانه های خانگی همچون کامپیوتر شخصی تشویق میکنند. مراکز چندرسانه ای به عنوان جایگاهی پژوهشی– آموزشی و تفریحی این امکان را پدید می آورد که افراد به آنجا رفته و فعالیتهای متنوعی انجام دهند و با مراکز دسترسی به اطلاعات آشنا شده و با گردهم آمدن و گفتگو به ارتباط بپردازند. مدیا تک ها نیار امروز شهر های بزرگ هستند که برای خلق آن توجه به زمینه ی طراحی نیز از اهمیت والایی برخورداراست. معماری زمینه گرا بر زمین مداری و پیوند محیط با فضا تاکید دارد و با درک پیام بستر خود شکل می گیرد و در واقع پیامی را که بستر معماری به او انتقال داده به عینیت رسانده و طراحی می کند،در نتیجه ساختمان جزیی کوچک از طبیعت پیرامونی خواهد بود. در این نوع معماری هر بنایی بر اساس زمینه های فرهنگی ، اجتماعی ، تاریخی و کالبدی ، اقلیمی و شرایط خاص آن سایت و ساختمان طراحی و اجرا می گردد وساختمان عضو همخوان با اکولوژی و عنصری هماهنگ در بستر خود و در نهایت دربستر محیط زیست خواهدبود.این پژوهش برآن است که زمینه گرایی را به عنوان یکی از اصول طراحی و معماری پایدار در درحیطه پایداری محیطی معرفی کند. در این راستا گردآوری اطلاعات با استفاده از روشهای کتابخانهای، مطالعه و بررسی در مجلات علمی پژوهشی و مقالات در زمینه های مرتبط با موضوع، پایان نامه ها، سخنرانی ها، اینترنت و تصاویر موجود انجام پذیرفت. همچنین با روش میدانی از طریق تهیه پرسشنامه و مصاحبه و مشاوره با متخصصان ذیصلاح واساتید در نهایت مولد های موثر در طراحی بررسی و امتیازدهی شد.

مدیاتک،معماری زمینه گرا،زمینه گرایی،مرکز چند رسانه ای،معماری پایدار