علی قنبری کنجین - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر
فریدون رضایی - استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه بوعلی سینا

امروزه طراحی و ساخت ملاتهای خود تراکم از چندین جهت اهمیت یافته است. نخست آنکه طراحی ملات خود تراکم پایه و اساس طراحی بتن های خود تراکم می باشد. از طرفی انجام آزمون های ریولوژیکی مختلف بر روی ملات آسانتر از بتن خواهد بود. همچنین ملات های خود تراکم گزینه ای مناسب به منظور انجام تعمیرات در سازه های بتنی می باشند. در پژوهش حاضر ابتدا فعال سازی مکانیکی سرباره با فعالیت ضعیف انجام گردید و سپس محصول بدست آمده در ساخت ملات های خودتراکم استفاده گردید. همچنین به منظور انجام مقایسه، عملکرد ملات های خود تراکم ساخته شده با پودر سرباره ضعیف نیز مورد بررسی قرار گرفت. در همین راستا، انواع آزمون های ریولوژیکی بر روی ملات تازه (اسلامپ و قیف V شکل کوچک)، و نیز آزمون های مکانیکی (مقاومت های فشاری و خمشی) و دوامی (مقاومت الکتریکی و جذب آب) در سنین مختلف عمل آوری (7، 28 و 56 روزه) انجام گردیده است. نتایج نشان داد که در سن 28 روزه با جایگزینی سیمان با 20 % از سرباره های ضعیف و فعال شده، به ترتیب مقاومت الکتریکی نمونه های ملات 30 و 42/5 درصد نسبت به نمونه طرح کنترلی در همین سن افزایش یافته است.است.

ملات سیمانی خود تراکم، سرباره کوره آهن گدازی، فعالسازی مکانیکی، توسعه پایدار