علی اکبر ابوالحسنی - دانشکده فیزیک، دانشگاه صنعتی شریف، تهران
حسن فیروزجاهی - پژوهشکده نجوم، پژوهشگاه دانشهای بنیادی، تهران

در این مقاله به مطالعه مدلهای تورمی ناهمسانگرد میپردازیم. در این مدلها معمولا یک میدان پیمانهای آبلی که به صورت غیرکمینه به میدان تورمی جفت شده است، در دینامیک تورم نقش بازی میکند. در حضور یک میدان برداری، جواب زمینه ناهمسانگرد بوده و به شکل متریک بیانکی است. البته برای سازگاری مدل با مشاهدات رصدی، مقدار ناهمسانگردی زمینه باید ناچیز باشد. با محاسبه اختلالات کیهانی در این مدلها با بکارگیری سازوکاز  N ، طیف توان ناهمسانگرد را به دست می آوریم. نشان میدهیم که انتقاد ارایه شده در [ 4] وارد نیست و میتوان در حد غیرجاذب نیز محاسبات را تکرار کرد و طیف ناهمسانگرد را محاسبه کرد. با استفاده از قیود رصدی روی دامنه ناهمسانگردی چهار قطبی، نشان میدهیم که سهم انرژی میدان برداری در انرژی کل در دوران تورم باید بسیار کوچک باشد.

کیهان شناسی، مدلهای تورمی، تورم ناهمسانگرد