محسن افشاری - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان
رضا مقصودی - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان و وکیل پایه یک دادگستری
سیدمهدی علامه - عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اصفهان و وکیل پایه یک دادگستری

استصحاب چه به عنوان اماره و چه عنوان اصل کاربرد زیادی در فقه و حقوق دارد. در تفسیرقرارداد کشف اراده در اولویت است. برای کشف اراده در قرارداد ابتدا اولویت با الفاظ وعبارات به کار رفته در متن قرارداد است و اگر قرارداد مبهم، مجمل و یا ناقص بود ،که اکثرقراردادها این چنین است، نوبت به عرف، قوانین تکمیلی، انصاف و عدالت می رسد. اگر بازهم دادرس در کشف اراده با توجه به موارد مذکور، موفق نشد، اینجا نوبت به استصحابمی رسد. اینکه ما استصحاب را اصل بدانیم یا اماره در کاشفیت اراده متفاوت است، زیرااستفاده از اصل در موارد رفع تحیر است و کاشف از اراده واقعی نیست واراده ظاهری را بیانمی کند، ولی اگر استصحاب را اماره بدانیم و چون اماره ظن آور است لذا کاشفیت واقعیدارد و می تواند در تفسیر قرارداد کشف اراده واقعی کند.

استصحاب، تفسیر، قرارداد، اصل، اماره