الهه عابدپور - کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اصفهان(خوراسگان)
سیده مرضیه طباییان - عضو هییت علمی تمام وقت دانشگاه آزاد اسلامی واحد هرند، اصفهان، ایران

علی رغم رشد سریع شهر نشینی و نوسازی، بسیاری از ویژگی های کالبدی گردشگاه های عمومی مورد تغییر واقع شده است. این کار تاثیر منفی بر روی مناظر طبیعی به ویژه در شهرهای قدیمی، تاریخی و اسلامی مالزی و ایران گذاشته است. در اینجا به بررسی تطبیقی سه خیابان در ملاکا مالزی خیابان توکینگ بسی1 ، خیابان توکینگ ایماس2 ، خیابان توکانگ3 و دیگری خیابان چهار باغ عباسی در اصفهان به لحاظ مشابهت هایی در فرم کالبدی، ساختار، نوع فعالیت، عملکرد، کیفیت فضایی و نوع تاثیرات پرداخته شد. برای رسیدن به چهارچوب پژوهش ابتدا به بررسی ویژگیهای مشخصه های مناظر طبیعی خیابان پرداخته می شود. اهمیت این موضوع بیشتر از آن روست که با مقایسه شناخت عوامل مهم مطلوبیت از دید استفاده کنندگان دو شهر با فرهنگ های متفاوت، می توان به جهت گیری های آتی در طراحی خیابان کمک نمود. پژوهش حاضر بر آن شد تا با استفاده از روش تطبیقی - تحلیلی و انجام تحقیقات کتابخانه ای و میدانی به ارزیابی و مقایسه تطبیقی موضوعات مشابه به هم مثل نوع کاربری، فعالیت ها و زمان های مورد استفاده، چیدمان و ویژگی های کالبدی با یکدیگر بپردازد و در آخر به معیار جامع تری در طراحی خیابان از جنبه کاربردی رسیده شد. یافته های پژوهش نشان میدهد خیابان چهارباغ اصفهان در قیاس با سه خیابان مالزی، هر دو نمونه شرایط نسبتا برابری دارند که بیانگر وجود ظرفیت های بالای تاریخی و فرهنگی در خیابان چهارباغ است. برهمین اساس با توجه به زیرمعیارها و شاخصهایی که معیارهایی فوق را تبیین میکنند می توان انتظار داشت با اقداماتی هم چون کاهش عرض سواره روها به نفع پیادهراه وسط خیابان، محدود نمودن و کنترل حرکت سواره، افزایش امنیت خیابان، تقویت فعالیتهای شبانه، ارایه تسهیلات گردشگری در پیرامون خیابان، بهبود دسترسی انواع مدلهای حمل و نقل به خیابان و...،سرزندگی و افزایش گردشگرپذیری خیابان و بافت پیرامون آن تحقق یابد.

مناظر طبیعی، خیابان های تاریخی، سرزندگی شهری، شهر اسلامی