محمد شریفی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی، گروه روانشناسی تربیتی و تحولی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
جلیل فتح آبادی - دانشیار گروه روانشناسی تربیتی و تحولی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
امید شکری - استادیار گروه روانشناسی تربیتی و تحولی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
شهلا پاکدامن - دانشیار گروه روانشناسی تربیتی و تحولی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

با توجه به اهمیت روزافزون عملکرد تحصیلی در جوامع کنونی و تلاش نظام های دانشگاهی برای ارتقای عملکرد تحصیلی دانشجویان، هدف پژوهش حاضر پیش بینی عملکرد تحصیلی دانشجویان بر اساس خودکارآمدی و اضطراب امتحان دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی بود. این مطالعه از نوع همبستگی بود که با روش نمونه گیری در دسترس، تعداد 413 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد دانشگاه شهید بهشتی که در سال تحصیلی 97 - 1396 در این دانشگاه مشغول تحصیل بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها، خرده مقیاس های خودکارآمدی و اضطراب امتحان پرسشنامه 47 آیتمی راهبردهای انگیزشی و خودتنظیمی برای یادگیری را پینتریچ و دیگروت ( 1990 ) بود. داده های پژوهش در دو سطح توصیفی ( میانگین، انحراف معیار، کمینه و بیشینه) و استنباطی (همبستگی و رگرسیون خطی چندگانه) با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که که خودکارآمدی تحصیلی با عملکرد تحصیلی رابطه ی مثبت و معنادار و اضطراب امتحان با متغیرهای عملکرد تحصیلی و خودکارآمدی رابطه ی منفی معنی داری دارد؛ همچنین نتایج نشان داد که متغیرهای خودکارآمدی و اضطراب امتحان حدود 35 درصد از عملکرد تحصیلی را پیش بینی می کند و این میزان از پیش بینی از نظر آماری معنادار است. بنابراین نتیجه گرفته می شود که متغیرهای خودکارآمدی و اضطراب امتحان می توانند عملکرد تحصیلی دانشجویان را تحت تاثر قرار دهند و بر این اساس پیشنهاد می شود که متصدیان نظام های دانشگاهی به ویژگی های روانشناختی دانشجویان توجه ویژه ای داشته باشند.

عملکرد تحصیلی، خودکارآمدی، اضطراب امتحان، دانشجویان