فاطمه برمکی - آموزش و پرورش
محسن آیتی - دانشیار دانشگاه بیرجند – دانشکده روانشناسی بیرجند

خواندن اصلی ترین ابزار آموزش است. پرورش و تقویت مهارت خواندن موجب پرورش و به کار انداختن همه قوای فکری و ذهنی یعنی قوه تمیز، استدلال، تعمیم، تجربه، حکم و قضاوت می گردد، که هرکدام در نگارش و آفرینش آثار ادبی نقش تعیین کننده ای دارند. کسب مهارت خواندن و تقویت پرورش آن مساوی با گشوده شدن دروازه کتاب به سوی آدمی و به دنبال آن کشف جهان، و ماورای جهان، پرورش نیروی فکر و خلاقیت و شناخت و شناخت اسرار جهان آفرینش است ( سنگری، علیزاده، 1387 ). تعلیم و تربیت دوره پیش از دبستان و آموزش رسمی در زمان ما اهمیت زیادی یافته و پژوهش های بسیاری در این زمینه انجام گرفته است تا به ارتقا یادگیری و آموزش خواندن و درک مطلب کمک کند. پژوهش حاضر به نظریه ها و روش های آموزش خواندن در دوره ابتدایی می پردازد. ماهیت این نظریات و ضد و نقیض بودن آنها مساله پیچیده تر و ریشه دارتری را درباره خو اندن، ماهیت و نقش آن مطرح می کند. در این تحقیق از روش کتاب خانه ای برای جمع آوری اطلاعات استفاده شده است.

مهارت خواندن، آموزش خواندن، نظریه ها در آموزش خواندن