زهره جبرییلی - دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش و بهسازی منابع انسانی دانشگاه شهید بهشتی تهران
اسرین قادری - دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش و بهسازی منابع انسانی دانشگاه شهید بهشتی تهران
جابررضا مظاهر - دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش و بهسازی منابع انسانی دانشگاه شهید بهشتی تهران ایران

مربیگری اغلب به عنوان یک استراتژی توسعه موثر سازمان و یک راه برای توسعه کارکنان،مدیران و رهبران بعدی درسازمان هاست. مربیگری به تسهیل آموزش،و از بین بردن شکاف بین افراد جوان تر و افراد باتجربه در کسب وکار از طریقتوانمندسازی کارکنان و تشویق آن ها به خلاقیت و همکاری کمک می کند.لذا با توجه به اهمیت و رواج مربیگری درسازمان های امروزی در این مقاله به توضیح مربیگری، مزایای مربیگری،تفاوت مربیگری و منتورینگ و مبنای ایجاد فرهنگمربیگری پرداخته شده است.

مربیگری، مزایای مربیگری، سازمان