اعظم غلامی - گروه محیط زیست, دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست, دانشگاه بیرجند, بیرجند, ایران
محمود حاجیانی - استادیار، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
محمد حسین صیادی اناری - دانشیار، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران

از آن جایی که پسماندهای دارویی در زمره ترکیبات مقاوم در برابر تجزیه زیستی و روش های معمول تصفیه آب قرار دارند یکی از چالش های پیش رو در دهه های اخیر بوده اند. بنابراین استفاده از فرآیندهایی کارآمد به منظور حذف آن ها از پساب ضروری به نظر می رسد. در میان روش های گوناگون فرآیند فتوکاتالیست ناهمگن TiO2به دلیل برخوداری از مزایای گوناگون به مراتب پرکاربردترین روش برای حذف آلاینده های دارویی است. در این پژوهش کارآیی این فرآیند در حذف آنتی بیوتیک کلیندامایسین با بکارگیری مقادیر مختلفی از کاتالیست TiO2 شامل 1، 5/0 و 25/0 گرم/لیتر مورد مطالعه قرار گرفته است. آنالیز نمونه های حاصل از آزمایشات فتوکاتالیستی توسط دستگاه اسپکتروفتومتر نشان دادند که میزان بهینه کاتالیست TiO2 در طول فرآیند فتوکاتالیستی تخریب این آنتی بیوتیک 5/0 گرم/لیتر می باشد.

آلودگی آب، پسماندهای دارویی، UV/TiO2