محمد چیانی - دانشجوی دکتری مواد پردیس دانشگاه صنعتی اصفهان و مدیر گروه مواد پژوهشکده مواد و انرژی اصفهان، پژوهشگاه فضایی ایران
مسعود عطاپور - دانشیار دانشکده مواد دانشگاه صنعتی اصفهان

تیتانیوم و آلیاژهای آن به طور گسترده ای در ساخت تجهیزات ایمپلنت زیست پزشکی از دهه ی 1950 به علت سازگاری زیستی، مقاومت در برابر خوردگی و خواص مکانیکی مناسب استفاده شده است. با این حال، شکست های مرتبط به خوردگی ایمپلنت های تیتانیوم حایز اهمیت است. همچنین بعضی از این تجهیزات در محیط زنده نصب می شوند که در آنجا تحت تنش قرار می گیرند لذا دچار خوردگی تنشی می شوند و این پدیده منجر به شکست زودرس خواهد شد. در این مقاله ترک خوردگی تنشی آلیاژ تیتانیوم خالص تجاری ( CP - Ti ) در محیط 0 / 9 درصد کلرید سدیم ، تحت شرایط کشش با نرخ کرنش آهسته در دمای C° 37 بررسی شد. نتایج نشان می دهد که محیط خورنده کلریدی در شرایط کشش با نرخ کرنش آهسته باعث کاهش خواص بهینه مکانیکی و انعطاف پذیری این آلیاژ می شود. حفرات به علت خوردگی ترجیحی که در مرز دانه های این آلیاژ تشکیل شده منجر به شکست در زمان کمتر می شود. همچنین نتایج شکست نگاری نشان می دهد که در اثر ترک خوردگی تنشی این آلیاژها، محیط خورنده و تنش باعث تسریع جوانه زنی و رشد ترک می شود. رشد ترک از مرزدانه به درون دانه گسترش یافته و باعث شکست نوع کلیواز می شود.

ترک خوردگی تنشی، تیتانیوم خالص تجاری، زیست پزشکی، کشش با نرخ کرنش آهسته