ابراهیم میرزایی - گروه عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد فقاینات، قاینات، ایران
محسن علیزاده میانکوه - دانشجوی کارشناسی عمران، دانشگاه بزرگمهر قاینات، قاینات، ایران

با گذشت سالیان متمادی و پیشرفت تکنولوژی ارتباطات و ساخت هواپیماهای سریع السیر هنوز هم جاده از جایگاه بالایی برخوردار است و امروزه بیشترین حجم جابه جایی کالا و مسافر در کشور به عهده ناوگان حمل و نقل جاده ای است و می توان گفت راه های ارتباطی هر کشور شریان های اصلی آن کشور هستند. افزایش کمی و کیفی تجهیزات فنی حاشیه راه ها در راستای رشد و توسعه شبکه راه های کشور، همواره مورد توجه دولت و بخش خصوصی بوده است. در این راستا یکی از پر اهمیت ترین مباحث، بحث مجتمع های خدماتی رفاهی است که در زمره ی عناصر ضروری زیرساخت های حمل و نقل جاده ای می باشند. هدف این پژوهش بررسی مجتمع های رفاهی بین راهی در ایمنی راه است و روش تحقیق به صورت کتابخانه ای و بررسی منابع مختلف انجام شده است. نتیجه این پژوهش حاکی از آن است که با افزایش مجتمع های رفاهی بین راهی (پمپ بنزین ها، هایپر مارکت ها، عناصر خدماتی رفاهی، نمازخانه و ... ) کمک شایانی به بیشتر شدن ایمنی راه ها و کمتر شدن ترافیک و کاهش تصادفات جاده ای و ... شود.

مجتمع های بین راهی، عناصر خدماتی رفاهی، ایمنی راه، راه ارتباطی