فاطمه صفری - آموزش و پرورش شهرستان جوین- دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی سبزوار
ملیکا کریمی - آموزش و پرورش شهرستان خوشاب- دانشجوی کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی، دانشگاه فردوسی مشهد

پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر روش تدریس بایبی بر عملکرد تحصیلی و معنای تحصیلی دانش آموزان انجام گردید.جامعه آماری این پژوهش رادانش آموزان دخترپایه ششم دبستان شهرستان جوین تشکیل می دهند. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود .به همین منظور تعداد 40 نفر از دانش آموزان دخترپایه ششم دبستان شهرستان جوین که در سال تحصیلی 96-95 مشغول به تحصیل بودند با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند.گروه آزمایش تحت تاثیر آموزش درس علوم وریاضی با الگوی پنج مرحله ای بایبی به مدت دو ماه قرار گرفتند وگروه کنترل این آموزش رادریافت نکردند.برای گردآوری داده ها ازپرسش نامه عملکرد تحصیلی(صالحی، 1392) وپرسشنامه معنای تحصیلی هندرسون-کینگ استفاده گردید و درتحلیل داده ها از نرم افزارspss ، روش آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس استفاده گردید. نتایج نشان داد نمره عملکرد تحصیلی و معنای تحصیلی گروه آزمایش بطور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود .همچنین نمره عملکرد تحصیلی و معنای تحصیلی آنها نسبت به پیش آزمون،تغییر وتفاوت معناداری نشان داد.در نتیجه آموزش با روش تدریس بایبی بر عملکرد تحصیلی ومعنای تحصیلی دانش آموزان موثر بوده است.

روش تدریس بایبی، عملکرد تحصیلی، معنای تحصیلی