علی ملکی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت منابع آب دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سیدجمشید موسوی - استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر
سعید ترکزبان - پژوهشگر موسسه تحقیقاتی - CSRIO ، ادلاید استرالیا
کیومرث ابراهیمی - استاد دانشگاه تهران

آب های سطحی که منبع مهم تامین آب شرب می باشند عمدتا با آلاینده های مختلفی آلوده می شود، که به علت تخلیه فاضلاب های خانگی و یا کاربرد کودهای دامی و شیمیایی درزمین های کشاورزی است. یکی از راه های ارزان ولی خطرناک گندزدایی و تصفیه ی بیولوژیک منابع آب شرب استفاده از کلر می باشد. این روش امروزه در بسیاری از کشورها به دلیل سرطان زا بودن مقدار مازاد کلر منسوخ شده است. یکی از راه های موثر جایگزین آن، عبور آب تصفیه نشده از بافت خاک است.همچنین تزریق، فیلتراسیون و ذخیره سازی آب های سطحی مازاد از طریق چاه های تغذیه در یک آبخوان هم از هدررفت رواناب ها جلوگیری می کند و هم می تواند سبب گندزدایی آن شود. چاه های مذکور خود نیاز به یک تکنولوژیخاص برای نفوذ آب به درون آبخوان دارند.تکنیک های پیشرفته بکار رفته و تجربه های اجرایی جهانی نشان می دهد که استفاده از چاه های تغذیه در سیستم های بازیابی و ذخیره امکان پذیر و از نظر اقتصادی روشی به صرفه برای تزریق آب به درون آبخوان ها به هدف ذخیره سازی و تصفیه بیولوژیک است. با توجه به اهمیت تولید آب شرب سالم بدون کاربرد کلر و اهمیت بومی سازی این تکنولوژی در کشور، مقاله حاضر که بخشی از یک تحقیق در این راستا است به بررسی بخشی از این مبانی پرداخته است

آب زیرزمینی، تغذیه مصنوعی، گندزدایی، بازیابی، ذخیره سازی