داود رجبی - کارشناس ارشد مهندسی ژئوفیزیک گرایش میدانهای الکتریکی
علیرضا عرب امیری - کارشناسی ارشد مهندسی اکتشاف معدن

به طور معمول در روش های الکترومغناطیس هوابرد، لازم است انتگرال میدان الکترومغناطیس ثانویه مورد حل و بررسی قرار گیرد. از آنجا که این انتگرال با روشهای متداول قابل حل نمی باشد، نیاز به استفاده از روشهای حل عددی است. از متداول ترین این روشها می توان به روش حل عددی لاپلاس و ضرایب سریع هنکل اشاره نمود. در این مطالعه ابتدا دو برنامه براساس روشهای حل عددی لاپلاس و ضرایب سریع هنکل نگارش یافت، سپس نتایج حاصل از میدان الکترومغناطیس ثانویه یک مدل دوبعدی توسط آنها بدست آمده و آنگاه با کمک روش‏های سیمون و نیبلت-بوستیک معکوس‏سازی گردید. بر اساس نتایج بدست آمده می توان گفت: معکوس سازی انجام شده بر اساس مدل سازی اولیه توسط روشهای لاپلاس و ضرایب هنکل نتایج تقریباً مشابهی را ارائه می دهند. از سوی دیگر روش لاپلاس به دلیل بهره مندی از ضرایب عددی کمتر سرعت بیشتری در مدل سازی اولیه دارد. در نهایت این که نتایج معکوس سازی با روش نیبلت-بوستیک عمق بیشتری را نسبت به روش سیمون مورد کاوش قرار می دهد.

روش لاپلاس، روش ضرایب هنکل، روش سیمون، روش نیبلت-بوستیک