علی اکبر سبزی پرور - استاد هواشناسی گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
الهام فخاری زاده شیرازی - دانشجوی دکتری هوا شناسی کشاورزی، گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
صفر معروفی - استاد هیدرولوژی گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
یوسف رضایی - استادیار گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان

آلبیدوی سطح زمین، که نسبت بین تابش خورشیدی بازتابی به ورودی است، یکی از متغیرھای مھم ھواشناسی در محاسبه ترازمندی تابشی سطح، نیاز آبی گیاھان و شرایط مرزی مدل ھای اقلیمی می باشد. در چند دھه اخیر، مقدار آلبیدو به وسیله داده ھای ماھواره ای نیز برآورد می شود. در این پژوھش، مقدار ضریب آلبیدوی سطحی در یک منطقه تحت کشت واقع در ھمدان با استفاده از تصاویر Level۱-G و CDR ماھواره لندست- ۷ برآورد و با داده ھای زمینی مقایسه شد. در این راستا، ۱۴ تصویر ماھواره ای به کار برده شده است. مولفه ھای تابش توسط ثبات تابش خالص واقع در ایستگاه اقلیم شناسی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا برداشت گردید. پس از انجام تصحیحات خطاھای SLC- Off ،اثر ابر، خطای سنجنده، خطای اتمسفر و توپوگرافی، مقادیر آلبیدوی سطحی در طول موج ھای مختلف محاسبه گردید. نتایج نشان داد که آلبیدوی برآورد شده پوشش سبز منطقه مورد مطالعه بین ۰/۲۱ تا ۰/۲۶ متغیر بود و آلبیدوی پوشش برف حدود ۰/۶۵ تخمین زده شد. در این رابطه، میانگین مربعات خطای آلبیدوی سطحی تخمین زده شده از تصاویر Level۱-G و CDR بین ۰/۰۹ الی ۰/۰۲ به دست آمد. بیش ترین خطا مربوط به آلبیدوی سطحی در محدوده مادون قرمز نزدیک بود. با توجه به نتایج تست فیشر، اختلاف معنی داری بین آلبیدوی تخمین زده شده از تصاویر level۱-G و CDR مشاھده نگردید. بنابراین، در برآورد آلبیدوی سطحی به صورت خام و با تفکیک مکانی ضعیف، ھر یک از دو روش بدون ارجحیت قابل استفاده می باشند.

آلبیدوی سطحی، لندست-۷، CDR، بازتاب، ھمدان