علی جهانشاهی افشار - استادیار بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید باهنرکرمان

زن و ویژگی های او از دیرباز یکی از موضوعات مورد توجه ادبا و شعرا بوده است و گویندگان و نویسندگان بسیاری با در نظر گرفتن جنبه های متفاوت وجودی زن در این باره مطالب مختلفی بیان کرده اند اما دلایل مختلف از جمله غلبه نگاه مردسالاری موجب گردیده که نقش مثبت و کارآمد آنان کمتر مورد توجه قرار بگیرد؛ خصوصا در ادب کهن، تصاویری کمتر واقعی از زنان ارایه شود و نکته قابل توجه اینکه ویژگی های کلی زن و نگاه به او در کلیت و با تفاوت زمانی در سرزمین های مختلف تا حدی مشابه بوده است و این تشابه را در آثار ادبی میتوان ملاحظه نمود. در این مقاله ویژگی های زن در دکامرون با اوصاف او در سندبادنامه و کلیله و دمنه مورد بررسی قرار گرفته و چنین دریافت شد که در این آثار، با اندک تفاوت هایی، زنان عموما موجوداتی مکار، بیوفا، فرصتطلب و ... تصویر شده اند که گاه به وساطت دلالگان، خواهان ارتباط با فردی غیر همسر خویش میگردند. در میان برخی داستانهای دو زبان، شباهتهای مضمونی و گاه ساختاری مشاهده میشود.

ادبیات تطبیقی، زن، دکامرون، سندبادنامه، کلیله ودمنه.