سمیه لبافی - دانشجوی دکترای مدیریت رسانه دانشکده مدیریت دانشگاه تهران
محمد ابویی - دانشیار دانشکده مدیریت دانشگاه تهران

سازمان های فرهنگی از جمله سازمان هایی هستند که در محیطی بسیار متغیر و پیچیده فعالیت می کنند و به همین دلیل نیازمند برنامه ریزی راهبردی و پیش از آن رخ دادن تفکر راهبردی در ذهن مدیران این سازمان ها می باشند. تفکر راهبردی فرایندی است که به واسطه آن مدیر با نگرشی کل گرایانه به بحران ها و فرایندهای مدیریتی روزانه، دیدگاه متفاوتی از سازمان و محیط متغیر آن کسب می کند. کمبود چارچوب نظری در این حوزه محققان این مقاله را بر آن داشت تا در این مقاله دست به ارایه پیشرانها و موانع عوامل حیاتی موفقیت تفکر راهبردی در سازمان های فرهنگی بزنند. مقاله حاضر بخشی از یک تحقیق کیفی با روش تیوری داده بنیاد است که در آن تعداد 22 نفر از مدیران فرهنگی شهر اصفهان از طریق روش نمونه گیری هدفمند نمونه گیری نظری و به روش گلوله برفی انتخاب شده است. داده های پژوهش به روش مصاحبه نیمه ساختار یافته جمع آوری شده و به وسیله نرم افزار کیفی nvivo8 تحلیل گردیده و مدل تحقیق ارایه شده است. در نهایت یافته های این پژوهش به دو دسته موانع (تاکید بر سلسله مراتب سازمانی، تصمیم گیری در لایه های بالایی سازمان، محدودیت در منابع سازمانی، شاخص های مهم در سنجش عملکرد) و پیشرانهای (پایش مداوم محیطی، مشورت با نخبگان، درک موثر از رقیبان، شهود محور بودن تصمیمات، نیروی انسانی خلاق و هدف گذاری کلان) عوامل کلیدی موفقیت تفکر راهبردی در سازمان های فرهنگی تقسیم شده است

تفکر راهبردی، عوامل حیاتی موفقیت، سازمان های فرهنگی، شهر اصفهان