مهران علی الحسابی - دکتری شهرسازی. دانشیار گروه شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
راضیه رضازاده - دکتری شهرسازی. دانشیار گروه شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران
نصیبه چربگو - پژوهشگر دوره دکتری شهرسازی دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

هر عصری هویت خود را دارد، اما آنجا که گسست روی می دهد بحران رخ می نماید. به نظر می رسد تجلی و تداوم معنادر محیط، راه حل پاسخ به بحران عدم بازیابی خود در شهرها در عصر امروز است. بنابراین، امروزه پرداختن به اینسوال ضروری به نظر می رسد که در شرایط تغییرات گسترده در شهرها، ادراک تداوم معنا به واسطه کدام مولفه ها و باچه اولویت هایی ممکن می شود به عبارتی، این نوشتار به دنبال پاسخگویی به بحران گسست معنا در محیط، چارچوبمفهومی معنای مکان و شاخص های تداوم آن را ارایه داده است که می تواند راهنمایی در اولویت های معنای مکان و جریانپیوسته آن باشد. به این منظور، ابتدا ادبیات مرتبط با مکان، معنای مکان و یکی از مهم ترین اصول حاکم بر معنای مکانیعنی تداوم مرور شده، سپس چارچوب مفهومی پژوهش تبیین شده است. در چارچوب مفهومی، ضمن ارایه مدل مفهومیبرگزیده از معنای مکان، شاخص های اولیه تداوم معنا نیز ارایه شد که تکمیل و تدقیق آنها در ادامه پژوهش میدانی مد نظربوده است. روش این پژوهش در تبیین و تکمیل شاخص های تداوم معنا، روش کیفی است. رویکرد منتخب در مطالعه معنا،نشانه شناسی با دورنمایی از پدیدارشناسی است که به مرور تجربیات زیسته افراد م یپردازد. با توجه به این موارد، در بخشتحلیل نیز رویکرد پدیدارشناسی تفسیری مد نظر بوده است. در پایان با توجه به هدف تحقیق که دستیابی به شاخص هایتداوم معنا در مکان است، جم عبندی از یافته ها صورت گرفته است. یافته ها حاکی از آن است که تداوم یک پدیده منوط بهحضور همزمان دو کیفیت پویایی و ثبات در آن پدیده است. به عبارتی ثبات در جایگاه و روابط بین اجزاء و پویایی در خوداجزاء پدیده مورد نظر در ادراک تداوم واجد اهمیت است. به علاوه، در تداوم معنای مکان ثبات روابط بین اجزا و مولفه هایمکان از اهمیت بیشتری نسبت به ثبات اجزاء مکان برخوردارند. همچنین تحلیل دقیق تجربیات زیسته نشان داد، در روابطبین اجزاء مکان نیز رابطه دو جزء انسان و فضا واجد بیشترین اشاره های معنایی و ماندگاری ذهنی بوده است.

مکان، معنا، تداوم، تجربه زیسته، مشهد