سودابه ادیب زاده - کارشناسی ارشد مطالعات معماری، دانشگاه هنر اصفهان، ایران
محسن عباسی هرفته - استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد، ایران
احمد امین پور - دانشیار دانشگاه هنر اصفهان، ایران

تاریخ نگاری معماری از حوزه های با اهمیت در معماری است و مسیله اصلی آن است که در ایران چنانکه باید مورد توجه تاری خنگاران داخلی قرار نگرفته است. از سویی دیگر آثار تاریخ نگاری موجود که عمدتاحاصل کار تاریخ نگاران غربی است، کمتر مورد نقد واقع شده و نقاط ضعف و قوت آنها مشخص نیست.لذا در این پژوهش به نقد و بررسی آثار تاریخ نگاری آندره گدار به عنوان یکی از تاریخ نگاران تاثیرگذار درحوزه تاریخ معماری ایران پرداخته می شود. ضرورت این نقد از آن جهت است که این آثار در حالی بهعنوان منبعی معتبر برای مطالعه معماری ایران مورد استفاده قرار م یگیرند که مورد بازخوانی و نقد واقعنشده اند. بنابراین مشخص نیست که تاریخ نگار مبتنی بر نگرش خاص خود و روش تاریخ نگاری اش به چهوجوهی از معماری ایران با چه کیفیتی پرداخته، از کدام وجوه غافل مانده و بررسی آنها از سویی نقایصموجود را روشن می کند، نیز از سویی دیگر می تواند راهنمایی باشد برای نگاشت تاریخ معماری ایران توسطتاریخ نگاران ایرانی. هدف از این پژوهش نقد و بررسی تاریخ نگاری آندره گدار به عنوان یکی از تاریخ نگارانتاثیرگذار در حوزه تاریخ نگاری معماری ایران با توجه به زمینه ها و بستر تاریخ نگاری او و نحوه انعکاس اینزمینه ها در آثار تاریخ نگاری اوست. در این پژوهش استخراج داده ها از آثار مکتوب تاریخ نگاری گدار، بخشبزرگی از فرآیند پژوهش است و بنابراین نظریه زمینه ای که نظریه ای برگرفته از داده های گردآوری و تحلیلشد ه در طی فرایند پژوهش به صورت نظام مند است به عنوان روش این پژوهش انتخاب شد. نتایج حاصلبیانگر آن بود که آندره گدار تحت تاثیر زمینه های زمانه خود با نگرشی خاص به تاریخ نگاری معماری ایرانپرداخته که در نوع شناخت او از معماری ایران تاثیر گذار بوده و به طور کلی می توان او را تاریخ نگاریجزیی نگر، محصول محور و بی توجه به زمینه های تاثیر گذار در معماری، کالبد محور و بی توجه به وجوهمعمارانه معرفی کرد.

تاریخ نگاری معماری، یکی از حوزه های مهم در معماری