آیدا نامداری - دانشکده هنر و معماری دانشگاه یزد، ایران
رضا شکوری - استادیار دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر، تهران، ایران

بیان مسیله : با نگاهی به نحوه تعامل انسان با محیط در طول تاریخ می توان دریافت که انسان ها پیوسته باتجرید و ایجاد قالب های ذهنی در پی تنظیم روابط خود با محیط و سازمان دادن به آن هستند. راپاپورتدر نظریه مهم خود که مقدمه شناخت محیط است، از سازمان دهی محیط سخن گفته است، بنابرایننظریه، انسان پیوسته در حال سازمان دهی محیط اطراف خویش است؛ چرا که ذهن انسان به تشخیصو به عبارتی رده بندی و انتظام محیط نیاز دارد. جامعه عشایر نیز با سبک زندگی کوچ نشینی هماننددیگر انسان ها در پی نظم بخشیدن و معنا دادن به جهان اطراف خود هستند. از آنجا که کوچ نشینان بهمسکنی سبک و منعطف نیازمندند، لذا عناصر کالبدی در حداقلی ترین صورت کمی، در بستر محیطیعشایر حضور دارند. بنابراین بررسی چگونگی تحقق سازمان یافتگی محیط در کالبد حداقلی مسکن عشایرمسیله ای است که در این تحقیق به آن پرداخته شده است.هدف : هدف از این پژوهش بررسی و شناخت دانش های به کارگرفته شده جهت انتظام محیط زندگیعشایر، توسط ایلیاتیان قشقایی است. به دلیل درون یبودن این دانش و دریافت های افراد بومی از محیط،این تحقیق روشمندی و روند مصاحبه و مشاهده خاص خود را می طلبید.روش تحقیق : در این پژوهش نگارندگان در طی مشاهدات میدانی و مصاحبه های انجام گرفته از بسترزندگی عشایر قشقایی با کمک روش کیفی و مبتنی بر توصیف-تحلیل به بررسی این موضوع پرداخته اند.نتیجه گیری : در نتیجه تحقیق مشاهده خواهد شد که حداقلی شدن کالبد اختلالی درکیفیت سازمان یافتگیمحیط زندگی عشایر ایجاد نکرده، بلکه در این محیط ها با جایگزینی مولفه های سازنده نظام معنایی ومدیریت زمانی نقش ک مرنگ کالبد جبران شده است.

سازمان دهی، محیط، کالبدحداقلی، عشایر قشقایی