علی متین فر - کارشناس ارشد، آزمایشگاه تحقیقاتی بیوتکنولوژی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
قاسم نجف پور درزی - استاد دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
مایده السادات محمدی - دانشیار دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
مصطفی رحیم نژاد - دانشیار، آزمایشگاه سوخت های زیستی و انرژی های تجدیدپذیر، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل

فسفر یکی از آلاینده های زیست محیطی و از جمله عوامل اصلی ایجاد پدیده اتروفیکاسیون در آب های سطحی است. طی سال های اخیر به روش های زیستی حذف فسفر از فاضلاب ها، به دلیل تنوع پذیری شرایط فرایندی آن، توجه جدی شده است. فرایند حذف زیستی بهسازی شده فسفر (موسوم به EBPR) یکی از اقتصادی ترین روش های دستیابی به جریان برون ریز با غلظت اندک فسفر به شمار می آید. از جمله ملزومات این نوع سیستم ها، تناوب شرایط بی هوازی و هوازی است که باعث تحریک رشد باکتری های هتروتروف از جمله ارگانیسم های انباشت کننده فسفر (PAOs) خواهد شد. در این پژوهش با استفاده از یک راکتور ناپیوسته متوالی، سیستم به سازی شده حذف فسفر (EBPR) راه اندازی و مورد بررسی قرار گرفت. خوراک ورودی متشکل از فاضلاب دام و ملاس رقیق شده (30%) بود که mg/l 208-70 فسفر کل بوده است. فرایند به مدت 24 ساعت شامل مراحل کم هوازی/بی هوازی در غلظت پایینی از اکسیژن محلول (ppm 1> DO) انجام گرفت که در بهترین حالت حدود 89% فسفر کل از فاضلاب جداسازی شد. همچنین 40% از اکسیژن موردنیاز شیمیایی (COD) محلول خوراک توسط میکروارگانیسم ها مصرف شده و از فاضلاب ورودی حذف گردید. سیستم EBPR مورد آزمایش، به دلیل ماهیت پر و خالی شونده آن در زمان های از پیش تعیین شده، توانایی خود را در حذف ثابت فسفر در شرایط افزایش ناگهانی بار آلی خوراک ورودی به اثبات رسانید.

حذف زیستی فسفر، راکتور ناپیوسته متوالی، PAO، GAO، EBPR