راضیه اسفندیار - مهندسی شیمی- بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران
قاسم نجف پور درزی - مهندسی شیمی- بیوتکنولوژی، دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی نوشیروانی، بابل، ایران

گسترش جوامع انسانی و رفاه صنعتی موجب افزایش مصرف انرژی در جهان شده است. این واقعیت در کنار کاهش روزافزون سوخت های فسیلی، بازار بی ثبات نفت، انتشار گازهای گلخانه ای و در نتیجه آلودگی هوا، تولید سوخت های زیستی به ویژه اتانول زیستی را مورد توجه قرار داده است. در بین منابع موجود برای تولید اتانول زیستی، ترکیبات لیگنوسلولزی مانند بقایای محصولات کشاورزی، جنگلی و ضایعات شهری به دلیل محتوای بالای کربوهیدرات، قیمت ارزان، در دسترس بودن و فراوانی، منبعی امیدوارکننده به نظر می رسند. با توجه به ساختار ترکیبات لیگنوسلولزی، تولید اتانول زیستی از این مواد به چهار مرحله کلی شامل پیش فراوری، هیدرولیز، تخمیر و خالص سازی دسته بندی می شود. با این حال، این فرایند برای توجیه پذیری اقتصادی و تولید در مقیاس صنعتی با چالش هایی روبرو است. یکی از بزرگترین چالش ها در توسعه تکنولوژی تولید اتانول زیستی از ترکیبات لیگنوسلولزی، انتخاب یک روش پیش فراوری مناسب می باشد. فرایند پیش فراوری نقش اساسی در افزایش راندمان هیدرولیز آنزیمی و در نتیجه تخمیر پس از آن ایفا می کند؛ بنابراین بر قابلیت اقتصادی شدن کل فرایند تاثیر چشمگیری خواهد داشت. پژوهش مروری حاضر، تکنولوژی های موجود جهت تولید اتانول زیستی با استفاده از ترکیبات لیگنوسلولزی را با تمرکز بر فرایند پیش فراوری مورد بحث قرار می دهد.

اتانول زیستی، پیش فراوری، تخمیر، ترکیبات لیگنوسلولزی، هیدرولیز