شبنم اکبری نامدار - استادیار، عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، دانشکده هنر و معماری
هیوا حداد - دانشجوی دکترای تخصصی معماری، پردیس دانشگاه آزاد اسلامی تبریز واحد بین الملل جلفا

تسلسل فضایی را می توان فراگیر ترین اصل معماری در طول تاریخ معماری برشمرد و از زمانی که انسان فهم و درک فضا در ذهنش متصور گشت این اصل را مبنای طراحی فضا در نظر گرفته است. البته در دوره هایی از تاریخ معماری این اصل به فراموشی سپرده شده است و دلایل مختلفی از جمله ضعف امکانات و یا توجه به مسایل دیگر جست جو نمود اما در تمامی دوره های معماری اسلامی این اصل مد نظر معمارن بوده و حتی در توسعه و شکوفایش نقش فراوانی ایفا نموده اند. تسلسل در معماری ایرانی نه تنها به صورت بصری بلکه به صورت تسلسل کاربردی و حسی و فرا مادی نیز مورد توجه بوده است. حس ناظر اصلی ترین عامل تسلسل فضایی در این سبک از معماری بوده و به عنوان اتصال بیرون و درون فضا مورد توجه معماران قرار گرفته است. هدف از ارایه این تحقیق شناسایی عامل موثر در تسلسل فضایی معماری ایرانی و آشنایی بیشتر با این اصل می باشد. این تحقیق با روش کتاب خانه ای و تحلیلی گرداوری شده اشت و تلاشی در جهت شناخت تسلسل در معماری ایرانی می باشد.

تسلسل فضایی، معماری ایرانی اسلامی، تداوم