فریبرز خوشبخت - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری
پروانه زیویار - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران، ایران
علی سیستانی پور - استادیار گروه زمین شناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران، ایران

بافت های سنتی و با ارزش تاریخی به عنوان جزیی از فرهنگ جامعه محسوب می شوند. بنابراین حفظ و احیای آنها در واقع عامل اصلی در حفظ ارزش ها و اصول بنیادین جامعه است. وقتی به تهران قدیم می نگریم افسوس می خوریم چرا بسیاری از ساختمان هایی که می توانستند به شهر تشخص ویژه ای دهند دیگر وجود ندارند و آنچه باقی مانده نیمه ویران و در حال زوال است. بافت های کهن شهری به عنوان نشانه ی هویتی در شهرها محسوب می شوند. این بافت ها به خاطر فرم ارگانیک شبکه معابر، از نفوذپذیری اندکی برخوردارند. از طرف دیگر هجوم خودرو در شهرها و تقاضای روزافزون آن تهدیدی جدی برای محیط زیست و بافت های کهن شهری محسوب می شود. محلات و بافت های قدیمی به عنوان کانون اولیه زیست ساکنان شهرها نقش تاثیر گذاری در حیات شهروندان داشته اند. با ورود مدرنیسم این محلات فرصت انطباق با شرایط موجود را نداشته و رو به فرسودگی رفته اند. بازآفرینی از طریق بهبود حیات محیطی، اقتصادی و اجتماعی شهر حاصل می شود و طیف وسیعی از فعالیت ها را توصیف می کند که زندگی جدیدی به مناطق فرسوده و کهنه اعطا می کند و بدین اساس باعث تجدید حیات ساختمان ها، زیر ساخت ها، تاسیسات شهری و محیط ساخته شده می شود. با توجه با موارد فوق با رویکردهای اجتماعی و مدیریت بحران در این محلات ضرورت انجام این پژوهش دوچندان شده است. برهمین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر ارزیابی بهسازی و ارتقاء زیرساخت های محلات شهری در منطقه 20 تهران با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد ضعف مدیریت شهری و شیوه های فعلی بسیار ناکارآمد در بافت های فرسوده به علت عدم برنامه ریزی منسجم و عدم همکاری لازم از سوی دستگاه های متولی توفیق چندانی در زمینه بهسازی و ارتقاء زیرساخت های محلات شهری در بافت های فرسوده منطقه 20 حاصل نشده است. همچنین باعث شده طرح ها و برنامه های اجرا شده در زمینه بهسازی و نوسازی شهری در این منطقه از کارایی و اثربخشی لازم برخوردار نباشد. همچنین سوء مدیریت و نظارت کارشناسان امر و عدم توانایی مالی ساکنین بر میزان مشارکت مردم در زمینه بهسازی و ارتقاء زیرساخت های محلات شهری تاثیر بسزایی می تواند داشته باشد.

مدیریت شهری، بهسازی، زیرساخت های محلات شهری، منطقه 20 تهران