مهدی دمی - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه شیراز
عبدالرضا پاکشیر - دانشجوی کارشناسی ارشد شهرسازی، موسسه آموزش عالی آپادانا ، شیراز ایران.

زیست پذیری شهری یکی از مبانی اساسی توسعه پایدار شهری است که به بهبود شرایط زندگی در محیط های شهری منجر شده و ویژگی های کالبدی آن، همواره توجه زیادی از سوی مدیران، برنامه ریزان شهری، ساکنان و بازدیدکنندگان را به خود معطوف ساخته است. این ویژگی ها بر میزان رضایت مندی ساکنان ، تاثیر به سزایی دارد. بی برنامگی و توسعه بیرویه به ویژه در شهرهای جدید موجب شده کیفیت کالبدی موجود نیازهای ساکنان را برآورده نکند و انتقادات مختلفی به آن وارد باشد که نمونه آن شهرجدید صدرا است. این مقاله با هدف تعیین معیار های تاثیرگذار کالبدی،در زیست پذیری شهرهای جدید و نقاط ضعف و قوت آن ها در برآوردن نیاز ساکنان نوشته شده است. روش تحقیق توصیفی -تحلیلی و با رویکرد کیفی است. همچنین در طی این پژوهش با بهره گیری از تکنیک SWOT و ماتریس ارزیابی درونی و بیرونی به تحلیل معیارهای موثر بر کالبد شهر صدرا براساس تحلیل پژوهشگر پرداخته شد. اطلاعات مورد نیاز در مورد ادبیات موضوع از طریق مطالعات کتابخانه ای، گردآوری، با گزینش مجموعه ای از شاخص ها از بین معیار های تشریح شده، با استفاده از شناخت حاصل از مشاهدات میدانی و داده های اسنادی به ارزیابی نمونه هایی از توانمندی ها و کاستی های فضای کالبدی در شهرجدید صدرا پرداخته شد. نتایج نشان میدهد چشم اندازهای زیبا طبیعی ودسترسی به مراکزآمزش عالی و بیمارستان های تخصصی از مهم ترین توانمندی در کالبدشهر و فقدان تاسیسات زیربنایی و تجهیزات شهری مناسب مهم ترین ناکارآمدی آن است.

ارزیابی، معیار، کالبد، زیست پذیری، شهرجدید، شهرصدرا، SWOT