رضا نورمحمدی - دانشجوی دکتری مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی استهبان
سیدحسین کشاورز - دانشجوی دکتری مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی استهبان،

در پروژه های عمرانی بویژه سازه هایی که در مجاورت آب نیازمند تثبیت خاک می باشند، اغلب خاک هایی که در بستر سازه هایی آبی قرار دارند خاک های گچی می باشند این نوع خاک ها جزو خاک های مشکل آفرین می باشند که ممکن است باعث تخریب سازه شوند. به همین سبب برای جلوگیری از تخریب، از روش های تثبیت و اصلاح خاک همانند ژیوتکستایل، ژیوسنتتیک و تسمه های فولادی استفاده می شود. در مطالعه حاضر به بررسی و مقایسه تاثیر الیاف پلی پروپیلین و رزین پلی یورتان بر مشخصات مکانیکی خاک می پردازیم. طبق بررسی های انجام شده و نتایج به دست آمده از پژوهش های انجام شده، مشاهده می شود که الیاف پلی پروپیلن تاثیری بر رطوبت بهینه و همچنین بیشترین وزن واحد حجم و چسبندگی خاک نداشت ولی ماستیک پلی یورتان با درصد افزودنی 5٪ به خاک بهترین رطوبت بهینه وهمینطور چسبندگی خاک را خواهد داشت.

ماستیک پلی یورتان A، پلی پروپیلن، چسبندگی. خاک های گچی