علی بابازاده ننه کران - کارشناس ارشد زلزله دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر
بهنام جعفری - استادیار گروه عمران دانشگاه آزاد اسلامی واحد شبستر

قاب های مهاربندی شده خارج از مرکز ازنظر مقاومت بهتر از مهاربندهای همگرا بوده به طور گسترده ای استفاده می شوند. این نوع مهاربندی اغلب به تنهایی یا به همراه قاب های خمشی مورد استفاده قرار می گیرد. در این سیستم یک خروج از مرکزیت عمدی بین اتصالات تیر- ستون تیر- مهاربند به کار گرفته میشود تا دریک تلاش، المان تیر خارج از مرکز (تیر پیوند)، به خاطره نیروی برشی یا لنگر خمشی ویا ترکیبی از هردو جاری گردد. المان تیر خارج از مرکز می تواند مانند یک فیوز مقدار زیادی انرژی زلزله را جذب کند نیز از کمانش مهاربند جلوگیری نمایند. در نتیجه این سیستم پایداری خود را تحت تغییرشکل های بزرگ حفظ می نماید. در این مطالعه رفتار مهاربندهای واگرا با بکارگیری آنها در سازه های کوتاه، متوسط بلند مورد بررسی تحقیق قرار گرفته است. برای این منظور از تحلیل استاتیکی غیرخطی (PushOver) استفاده شده است مطالعه روی قاب های 5، 10، 15و 20 طبقه هرکدام با سیستم مهاربندی واگرا با استفاده از نرم افزار OpenSees با استفاده از المان های غیرخطی با مقاطع الیافی، انجام گردیده است. بررسی نمودارها نتایج بدست آمده نشان می دهد که بطور کلی با افزایش ارتفاع سازه هرسه ضریب شکل پذیری، اضافه مقاومت ضریب رفتار کاهش می یابد. که علت این امر این است که با افزایش ارتفاع، سختی سازه درنتیجه شیب ناحیه الاستیک سازه کاهش مییابد نقطه مربوط به اولین تشکیل مفصل پلاستیک سازه ها در جابجایی های بالاتری رخ می دهد در حقیقت شکل پذیری سیستم بدین صورت کاهش مییابد این نشان می دهد که با افزایش تعداد درجه آزادی سازه، شکل پذیری کاهش می یابد.

تحلیل استاتیکی غیرخطی، مهاربند واگرا مقاومت افزون، شکل پذیری