افشین جوادی - استادیار گروه بهداشت مواد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز،
حمید میرزایی
سینا مقصودلو

از آنجایی که آنتی بیوتیکها به وسیله دامپزشکان تولیدکنندگان چه برای درمان چه برای افزایش تولید حیوانات استفاده می شود,باید توجه جدی بر باقی مانده این آنتی بیوتیک ها بر بافتهای خوراکی صورت گیرد؛در این تحقیق از روش FPT تغییریافته برای تایید یا رد باقی مانده آنتی بیوتیک انروفلوکساسین در بافتهای خوراکی طیور(گوشت,کبد,سنگدان)استفاده شد، برای این منظور 20 قطعه مرغ 20 روزه انتخاب وبه منظور پاک شدن بدن آنها از بقایای آنتی بیوتیکی احتمالی بمدت ده روز نگهداری غذای عاری از آنتی بیوتیک در اختیار آنها قرار داده شد.سپس به دو گروه 10 تایی تقسیم به یک گروه (تیمار) آنتیبیوتیک انروفلوکساسین با دوز 0/5در1000 لیترآب آشامیدنی بمدت روز تجویزگردیده به گروه بعدی (شاهد) تنها آب غذا همانند گروه تیمار داده شد. پس از کشتار با روش FPT همراه یک پلیت اضافی E.coli نمونه های گوشت،کبد سنگدان مورد بررسی باقیمانده آنتی بیوتیکی قرار گرفتند. برای آزمون توزیع داده ها از آزمون اسمیرنف-کولموگروف (k-s) وبرای مقایسه میانگین قطر هاله های عدم رشد از آزمون آنالیز واریانس تکراری آزمون تعقیبی وابسته در سطح α=0.05 استفاده شد. نتایج نشان داد که که قطر هاله های عدم رشد در پلیت های مربوط به E-Coli در نمونه های کبد سنگدان با قطر هاله های عدم رشد در پلیت های میکروکوک باسیلوس تفاوت معنی داری نداشته تنها در مورد نمونه های گوشت بین قطر هاله های عدم رشد در پلیت های مربوط به E-Coli سایر پلیت ها تفاوت معنی داری وجود دارد.لذا تنها پلیت حاوی E-Coli باقیمانده آنتی بیوتیک انروفلوکساسین را در بافت گوشت نشان می دهد.

انروفلوکساسین،FPT تغییر یافته، بافتهای خوراکی، طیور