بررسی اثر نانوذرات مولیبدن بر استحکام جوشکاری آلومینا به کوار به روش SMPP

در بعضی از کاربردها مانند تجهیزات الکترونیک خلا، نیاز به اتصال بین فلز سرامیک می باشد تا بتوان ترکیبی از خواص این دو را به دست آورد. آلومینا علاوه بر استحکام بالا، با هدایت حرارتی الکتریکی پایین، آلیاژ کوار به سبب همخوانی ضریب انبساط حرارتی آن با آلومینا، از مواد پرکاربرد در این اتصالات می باشند. مشکل اساسی در لحیم کاری سخت این اتصالات، عدم ترشوندگی مناسب سرامیک به وسیله فلز پرکننده مذاب می باشد. از روش های غلبه بر آن، متالایزینگ سطح به روش SMPP می باشد. این روش برگرفته از تف جوشی پودر فلزات دیرگداز روی سطح سرامیک است که در آن سیلان فاز شیشه از سرامیک به درون ذرات فلزی به دلیل جریان مویینگی عامل ایجاد اتصال میان سرامیک لایه متالیزه می باشد. در این تحقیق مطالعه مقایسه ای مابین استفاده از پودرهای فلز مولیبدن با میانگین اندازه 22-12 میکرون نانوذرات فلز مولیبدن در فرآیند متالایزینگ صورت پذیرفت. این بررسیها توسط میکروسکوپ الکترونی طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس انجام گردید. استحکام اتصال نیز با انجام آزمون کشش بررسی گردید. نتایج بیانگر افزایش 45 درصدی استحکام اتصال با استفاده از نانوذرات مولیبدن می باشد