محسن جعفری - کارشناسی ارشد عمران گرایش زلزله
محمدحسین رفیعی پور - دکتری عمران، استادیار

یکی از راه های بهسازی، کاهش نیاز سازه است. به جای افزایش ظرفیت1 اعضا در برابر نیروهای وارد برسازه کاهش نیاز2 سازه، انجام می گیرد در این راستا با به کارگیری راهکارهایی، پاسخ سازه در برابر نیروهای وارد بر آن، با کاهش نیاز سازه اصلاح می-گردد، بجای تغییرات در منحنی ظرفیت سازه، تغییرات در طیف نیاز آن صورت خواهد گرفت.امروزه از جداگرهای لرزه ای در جهت کاهش خسارت های جانی مالی در ساختمان های مسکونی نیز مورد استفاده قرار میگیرند، در حالی که قبلا0 این جداگرها فقط در ساختمانهای با کاربری تجهیزات با اهمیت زیاد، مورد استفاده قرار می گرفتند. هدف از سازه های جداسازی شده برای افزایش محافظت سازه با کاهش تغییر مکان نسبی طبقات کاهش شتاب وارد بر بام می باشد. بدین منظور در این تحقیق به افزایش تعداد طبقات ساختمانهای موجود با سیستم جداساز لرزهای پرداخته میشود که در سه تیپ ارتفاعی 2، طبقه مورد بررسی قرارگرفته است که ساختمان طبقه آخر اضافه شده همانند یک میراگر جرمی عمل می کند تغییر مکان شتاب طبقات پایین را نیز تحت تاثیر قرار میدهد. نرم افزار مورداستفاده در این تحقیق Etabs 2015 Seismostuct میباشد که تحت آنالیز تاریخچه زمانی قرار گرفته است.نتایج مورد بررسی نشان می دهد که طبقات اضافه شده باعث کاهش شتاب طبقات تحتانی در سازه طبقه در حدود %23 در سازه طبقه در حدود %25 در سازه طبقه در حدود %12 شده است جابجایی بام ساختمان اولیه در سازه طبقه در حدود %50 در سازه طبقه در حدود %40 در سازه طبقه در حدود %24 کاهش پیدا کرده است.

جداساز لرزه ای، جابجایی بام، شتاب طبقات تحتانی، آنالیز تاریخچه زمانی