مرضیه نوری زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
علی عسگری - عضو هییت علمی دانشکده اقتصاد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
رافیک نظریان - عضو هییت علمی دانشکده اقتصاد حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی

یکی از رایج ترین روش های تامین مالی بنگاه ها در ایران، استقراض از سیستم بانکی است. لذا اعطای تسهیلات به هر یک از بخش های اقتصادی، از متغیرهای مهم در اقتصاد می باشد. در این تحقیق اثر متغیر خالص مانده تسهیلات اعطایی سیستم بانکی طی سال های 1355-1389 در بخش های کشاورزی، صنعت معدن، مسکن ساختمان بازرگانی خدمات بر ارزش افزوده آن بخش همچنین آثار سهیمه بندی اعتباری بخش های اقتصادی توسط بانک مرکزی بررسی می شود. برای تخمین مدل، ابتدا ایستایی همگرایی متغیرها آزمون شد، سپس برآورد مدل با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی در همه بخش ها انجام گردید. نتایج مدل در بخش های کشاورزی، صنعت معدن بازرگانی خدمات بیانگر رابطه مثبت خالص مانده تسهیلات اعطایی ارزش افزوده همان بخش است که این متغیر بیشترین تاثیر را بر بخش های مولد اقتصاد دارد. در مدل بخش مسکن ساختمان ترکیب متغیر مجازی خالص مانده تسهیلات اعطایی رابطه منفی با ارزش افزوده این بخش دارد. بررسی سهیمه بندی اعتباری بخش ها در سیاست اعتباری بانک مرکزی طی سال های مختلف، تغییر روند نوسان زیادی را نشان می دهند، اما عملکرد بانک ها براساس نیازهای اعتباری مشتریان روند نسبتا ثابتی داشته است. بنابراین به منظور حصول سهم های اعتباری مصوب بانک مرکزی، دولت می بایست با استفاده از ابزارهای تشویقی حمایتی از بخش های مولد، تسهیلات اعطایی را به سمت این بخش ها هدایت کند.

تسهیلات اعطایی، ارزش افزوده، سهیمه بندی اعتباری، بخش های اقتصادی