جلال ادیب - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی مواد، دانشگاه صنعتی سهند تبریز
جعفر خلیل علافی - دانشیار مرکز تحقیقات مواد پیشرفته، دانشکده مهندسی مواد دانشگاه صنع

نانوکامپوزیت های زمینه فلزی پایه آلومینیومی (Al-MMCs) به دلیل وزن سبک، استحکام بالا، مدول الاستیسیته ویژه بالا و مقاومت به سایش عالی و ضریب انبساط حرارتی کم در مقایسه با سایر آلیاژهای رایج بسیار مورد توجه قرار گرفته است دراین پژوهش شرایط مناسب و بهینه برای ساخت نانوکامپوزیت های ریختگی در جا A356/Al2O3(n TiO2) از طریق انجام انواع عملیاتهای پیشگرم، التراسونیک دراستون و فعالسازی مکانیکی روی نانوذرات اکسید تیتانیوم مورد بررسی قرار گرفته است ذرات TiO2 پیش عملیات شده به روشهای گوناگونی به مذاب افزوده شده با توجه به تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) می توان توزیع یکنواخت تر نانوذرات آلومینا در نمونه هایی که ذرات آنها تحت عملیات فعالسازی مکانیکی قرار گرفته و به روش تزریق ذرات درمذاب تولید شده بودند را مشاهده نمود همچنین پس از ارزیابی خواص مکانیکی نمونه ها، سختی بیش از 85 برینل حاصل شده و استحکام کششی در حدود 30 درصد نسبت به آلیاژ پایه بهبود یافته است.

نانوکامپوزیت ها، درجا، ریخته گری، فعالسازی مکانیکی