رضا جاویدی صباغیان - استادیار گروه مهندسی عمران دانشگاه حکیم سبزواری
مهدی ضرغامی - استاد دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز

در سال های اخیر محدودیت کمی و کیفی منابع آب، و عدم اجماع مناسب بین تصمیم گیران در تخصیص بهینه ای منابع به مصارف مختلف، وضعیت حوضه های آبریز را با بحران تامین آب مواجه ساخته است. یکی از اساسی ترین چالش های تصمیم گیران، ارزیابی طرح های تامی آب براساس شاخص های توسعه پایدار به منظور تعیین طرح برتر در حوضه آبریز است. انتخاب شاخص های نهایی و طرح برتر، به اجماع و ریسکتصمیم گیران وابسته است. رویکرد این پژوهش، استفاده از تحلیل ریسک در محاسبه امتیاز شاخص ها و طرح ها به منظور انتخاب شاخص های نهایی و طرح برتر تامین آب است. در تحلیل ریسک تصمیم گیری، تامین تعداد شاخص ها توسط طرح ها و اجماع گروهی تعداد تصمیم گیران بررسی می گردد. برای اساس، شاخص های نهایی توسعه پایدار با استفاده از درجه اجماع گروهی تصمیم گیران انتخاب می شوند. در ادامه، طرح های پیشنهادی با توجه به شاخص های منتخب ارزیابی می گردند و امتیاز طرح ها از دیدگاه تصمیم گیران توسط عملگر تجمیع میانگین وزنی مرکب در حالت های مختلف ریسک مشخص می گردد. مدل حکمرانی پیشنهادی در انتخاب شاخص های توسعه پایدار و طرح برتر حوضه آبریز کشف رود برای افق سال 1420 توسعه یافته است. نتایج بیانگر وابستگی تعداد شاخص های منتخب و رتبه طرح ها به ریسک پذیری و اجماع گروهی تصمیم گیران است. توسعه مدل حکمرانی این تحقیق برای مدیریت حوضه های آبریز کشور پیشنهاد می گردد.

حکمرانی موثر حوضه آبریز، شاخص های توسعه پایدار، تحلیلی ریسک تصمیم گیران، اجماع گروهی تصمیم گیران، انتخاب طرح بهینه تامین