کوثر حدیدی - کارشناس ارشد مهندسی عمران گرایش ژیوتکنیک، دانشگاه تبریز، -
سیدکاظم رضوی - دانشجوی دکتری مهندسی ژیوتکنیک، دانشگاه تبریز، -
هوشنگ کاتبی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز، -
علی خوشروان آذر - استادیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر،

هیچ مسیله ای به اندازه وجود آب نمی تواند باعث اخلال در یک پروژه گودبراری شود. در برخورد با مسیله آب، باید آمادگی مواجهه با هرگونه مشکلات آب سطحی، آب راکد و آب هایی که در حین گودبرداری خارج می شوند، داشته باشیم. در پروژه هایی همچون ایستگاه شماره 14 مترو تبریز، که گودبرداری در یک محدوده کوچک انجام می گیرد، ابتدا با دیوار های آب بند، امکان ثابت ماندن سطح آب در خارج از محدوده گودبرداری را فراهم می آورند. مشکلی که در احداث این نوع دیوارهای آب بند به وجود می آید، عدم احداث کامل دیوارها در محل تلاقی ورودی تونل مترو می باشد. عمق احداث دیوار تا یک فاصله مشخص از تاج تونل ادامه یافته و قطع می گردد. در این مقاله به بررسی رویکردهایی که بتوان با آنها این محدوده محصور در محل تلاقی تونل با ایستگاه را تکمیل نموده و عملا ایستگاه را آب بند نمود، مورد بررسی قرار می گیرد.

گودبرداری، آب بندی، محل تلاقی ایستگاه و تونل، ایستگاه مترو