فرهود قره داغی - گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران.
شهرام موسوی - گروه عمران، دانشکده فنی و مهندسی، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران.
علی خانی - گروه شیمی، دانشکده علوم پایه، واحد میانه، دانشگاه آزاد اسلامی، میانه، ایران.

با توجه به سبک سازی و انبوه سازی در صنعت ساختمان، مهندسین این عرصه به فکر چاره ای برای حل مشکلات جدید بوجود آمده می باشند که بتوان با وجود انبوه سازی از سازه های سبک بهره مند شد. یکی از روش های مقابله با این مشکل افزودن ایروژل سیلیکا به مخلوط بتن می باشد. از مزیت های افزودن ایروژل سیلیکا به بتن می توان به خاصیت کاهش وزن قابل توجه سازه های بتنی اشاره کرد. اما این ماده در مقابل عیب بزرگی دارد که با افزودن آن در مقیاس زیاد به مخلوط بتن، کاهش چشمگیر مقاومت بتن را در پی خواهد داشت. ایروژل ها مواد هواداری هستند که در صورت افزودن به بتن حجم بالایی از بتن، در برابر وزن کم را در بر می گیرند و خاصیت این ماده منجر به بروز رفتارهای مذکور در بتن می شود. برای مقابله با کاستی های این ایروژل ها می توان مواد دیگری را به بتن مخلوط اضافه کرد تا به نتیجه مطلوب رسید. یکی از موادی که می تواند این عیب از بتن های مذکور را بپوشاند نانو موادها هستند. نانو موادهای بسیاری با اضافه شدن به بتن خواص بتن ها را تحت تاثیر قرار داده اند. از میان این نانو مواد می توان به ZrO2 ، Fe2O3 ، ZnO2 ، CNT و .... اشاره کرد. در تحقیق حاضر از مخلوط ایروژل سیلیکا با نانو تیوب کربنی (CNT) در بتن استفاده شده و ارزیابی مقاومت مکانیکی و نفوذپذیری روی بتن ساخته شده، انجام شده است.

بتن سبک، ایروژل سیلیکا، نانوتیوب کربنی، مقاومت مکانیکی، نفوذپذیری.