سارا درخشی - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور واحد ساری
نازنین تبریزی - استادیار گروه جهانگردی دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
اسداله دیوسالار - دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور واحد ساری، ایران

امروزه بافت قدیمی شهرها به دلیل بافت سنتی، فرسودگی واحدهای مسکونی، عدم سهولت دسترسی، ضعف زیرساخت ها، مشکلات زیست محیطی و ... مسیر رکود و عقب ماندگی را طی می کنند. برای رفع مشکلات اینگونه بافت ها، طرح هایی در قالب مرمت، بازسازی، نوسازی، احیاء و بهسازی در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و کالبدی در کشورهای مختلف تهیه و اجرا شده است. از سوی دیگر یکی از اصلی ترین نیازهای جامعه بشری برای پر کردن اوقات فراغت نیاز به گردشگری است که به شکل های مختلف متجلی می شود.در این میان محیط های شهری به خصوص شهر های دارای قدمت طولانی و تاریخی ،گاه جاذبه های تاریخی فراوانی را در خود جای داده اند که باعث جذب گردشگر به درون آن می شود. ازین رو نواحی شهری به علت آن که جاذبه های تاریخی و فرهنگی بسیاری دارند.غالبا مقاصد گردشگری مهمی محسوب می شوند. در این راستا هدف از این پژوهش بررسی نقش گردشگری در باز زنده سازی بافت فرسوده ی شهری بر بافت قدیم شهر ساری بوده و تحلیل داده ها از روش های BWM و Topsis صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد، افزودن کاربری های مرتبط با گردشگری در بافت، زیبا سازی درون بافت و تبدیل بافت به مسیر پیاده راه تاثیر بسزایی در باززنده سازی بافت تاریخی شهر داشته و هر کدام میزان تاثیر گذاری متفاوتی داشته اند. در نهایت بر اساس میزان تاثیرگذاری این معیار ها ، اولویت مناطق برای باززنده سازی مشخص گردید.

گردشگری ، باززنده سازی ،بافت قدیم ،BWM، ساری