الهام علیخانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت شهری
فرزین محمودی پاتی - استاد دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه مازندران-
مجید سنایی - دانشکده هنرومعماری کمال الملک نوشهر

عوارض و مشکلات نواحی مختلف شهری، بنا به سرشت خود چندوجهی و چند بعدی هستند و در هر مورد به شکل خاصی بروز مینماید. افت منزلت اجتماعی و اقتصادی و نابسامانیهای کارکردی و کالبدی در بافتهای گوناگون شهری نظیر بافت های تجاری، مسکونی، خدماتی، یا بافت های نابه سامانف فرسوده و... به همراه افت بسیار شدید کیفیت محیط شهری از جمله دلایلی است که سیاست گذاران و برنامهریزان شهری را مجاب به ارایه راهبردها و راهکارهای نوینی در مواجهه با مسایل و مشکلات آن کرده است. از عمده ترین رویکردها در زمینه پایداری، احیای بافت های شهری و تاکید بر رویکرد توانمند سازی است. رویکردی که از بازسازی، باززنده سازی، نوسازی و توسعه مجدد به بازآفرینی و توانمند سازی شهری تکامل یافته و در این مسیر، گذاری را از حوزه توجه صرف به کالبد به عرصه تاکید بر ملاحظات اجتماعی تجربه کرده است. مقاله حاضر باهدف تحقق برنامه ریزی محله محور و توانمند سازی بافت های شهری با تاکید بر سر مایه اجتماعی محلات و ارایه شاخص هایی در این زمینه میباشد که در ابتدا به بررسی چارچوب مفهومی سپس ابعاد توانمند سازی محلات شهری، راهبردهای استراتژیک توسعه و توانمند سازی اجتماعی محلات شهری پرداخته است تا با نگاهی اجمالی به تاثیر توانمند سازی بر رویکردهای اجتماعی پرداخته باشد.

توانمند سازی، محلات شهری، سرمایه اجتماعی، شاخص ها و راهبردها