جمال الدین مهدی نژاد - دانشیار دانشکده معماری وشهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران، ایران-
مهدیه حسن خانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشکده معماری وشهرسازی، دانشگاه شهید رجایی تهران، ایران-
الهام باپیری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی معماری، دانشکده معماری وشهرسازی، دانشگاه شهید رجایی تهران، ایران-

معماری به عنوان هنری است که ما را در بر میگیرد و انسان بیشتر از آنکه بر یک معماری تاثیر بگذارد تاثیر می پذیرد، بیشترین نقش تمدن سازی و تاثیر گذاری بر فکر و ذهنیت انسان ها را آموزش و در نتیجه فضاهای آموزشی دارد، کودکان به دلیل تاثیرگذاری کمتری که بر محیط دارند بیشترین تاثیر پذیری را از آن دارند در سال های اخیر، تحقیقات زیادی صورت گرفته که به بررسی درک کودکان از کالبد یک محیط پرداخته است اما به تاثیر درک فضایی کودکان بر خودشکوفایی و خودسازی آن ها، پرداخته نشده است روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و مراجعه به منابع کتابخانه ای و مصاحبه ی عمیق با کودکان و اولیای مدارس صورت گرفته است نتیجه پژوهش به پرورش احساس مثبت از خود، فعالیت مستقل، خلاقیت، خجالتی نبودن کودک، مقابله با اضطراب، ایمنی و امنیت و اعتماد به عنوان مولفه های خودشکوفایی تحت تاثیر ادراک از محیط می پردازد.

کودکان- فضای آموزشی- خودشکوفایی -ادراک فضا -معماری