آذر واعظی هیر - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی طراحی محیط زیست،دانشکده محیط زیست،دانشگاه تهران ،
علی دریابیگی زند - استادیار ،دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران،

مروری بر وضعیت محیط زیستی کنونی جهان حاکی از آن است که نه تنها اثرات مخرب انسانی و محیط زیست کاهش پیدا نکرده بلکه مسایل حاد تری مانند آلودگیهای منابع آب و خاک، کاهش تنوع زیستی و غیره بروز نموده است. یکی از بارزترین اثرات توسعه شهری بر مسایل محیط زیستی ناشی از پسماند تولید شده در مناطق شهری می باشد. کاهش هزینه های خدماتی و اثرات مخرب زیست محیطی و افزایش رضایت شهروندان از مسایل قابل اهمیت در مدیریت پسماند می باشد. در این میان ایستگاههای انتقال، به عنوان واسط بین بخش جمع آوری و حمل پسماند تا محل دفع نهایی، نقشی مهم در سیستم مدیریت پسماند شهری ایفا میکنند.ایستگاههای انتقال پسماند شهری زمانی احداث میشوند که فاصله محل دفن یا سایر تاسیسات مربوط به نظام مدیریت پسماند از نقاط تولید پسماند زیاد باشد. این ایستگاه ها برای جلوگیری از رفت و آمد مستقیم ماشین آلات حمل پسماند که سبب اعمال هزینه رفت و آمدو ایجاد ترافیک و آلودگی های محیط زیست می شوند. بنابراین مکانیابی ایستگاههای انتقال پسماند شهری از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه ابتدا به بررسی معیارهای مکان یابی تدوین شده در دو سطح ملی و بین المللی می پردازیم و سپس مقایسه تطبیقی بین دو دسته معیار های موجود انجام می گیردو نقاط ضعف و قوت هر دو گروه بررسی میشود.

ایستگاه انتقال،پسماند،مکان یابی،مدیریت پسماند