کریم اکبری وکیل آبادی - عضو هیئت علمی دانشگاه دریایی امام خمینی (ره) نوشهر، دانشکده مکانیک
حمید زراعتگر - عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی کشتی سازی و صنا
محمدسعید سیف - دانشیار دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه صنعتی شریف

در آبهای کم عمق، به علت وجود اثرات هیدرولیکی و هیدرودینامیکی، رفتار کشتی مورد مطالعه قرار می گیرد. یکی از پارامترهای در آبهای کم عمق مقاومت شناور می باشد که بواسطه افزایش آن بایستی توان مورد نیاز شناور را برای غلبه بر مقاومت افزوده شد محاسبه نمود. به هنگان حرکت کشتی در آبهای کم عمق، سرعت جریان در زیر بدنه کشتی افزایش یافته و بنابر معادله برنولی افت فشار جریان بر روی بدنه اتفاق می افتد که بواسطه آن نیروی اعمالی از طرف سیال (در جهت نیروی گرانش) بر بدنه شناور کاهش می یابد. درنتیجه آبخور شناور تا موقعی که نیروی شناوری با نیروی وزن برابر شود، افزایش می یابد که این افزایش آبخور سبب افزایش سطح خیس بدنه می گردد در نتیجه مقاومت شناور زیاد میشود. هدف از مطالعه حاضر، اندازه گیری مولفه های مقامت برای شناورهایی با بدنه سری 60 در آبخور ثابت و عمقهای مختلف به روش آزماشیگاهی می باشد که با پیدا نمودن سرعت بحرانی بتوان سرعت بهینه کشتی را از نظر اقتصادی ، جهت ترانزیت کالا در آبهای کم عمق، بدست آورد. در ادامه سعی شده است به کمک ضرایب بی بعد محدوده کاربری نتایج بدست آمده را گسترش داد.

مقاومت ، آب کم عمق ، روش آزمایشگاهی ، تست مدل فیزیکی