میلاد تاج دینی - دکترای مهندسی عمران (خاک و پی)، دانشگاه تبریز، تبریز، دانشکده مهندسی عمران
عبدالرضا رضایی ارجرودی - کارشناس ارشد عمران (راه و ترابری)، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، پژوهشکده حمل و نقل
علیرضا ماهپور - کارشناس ارشد عمران (راه و ترابری)، مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی، پژوهشکده حمل و نقل

بطور کلی وقتی دو مصالح متفاوت در مجاورت با یکدیگر قرار می گیرند، رفتار مسیله در سطح تماس بین آنها بدلیل تغییر ماهیت مکانیکی، دچار تغییر می شود. حال اگر یکی از این دو مصالح را مصالح انعطاف پذیر مانند خاک تشکیل دهد، بدلیل اثراتی همچون تغییرات تنش در خاک، رطوبت خاک، نوع دانه بندی، اندازه و شکل ظاهری دانه ها، این مسیله پیچیدگی های خاص خود را پیدا می کند و رفتار در سطح مشترک این مصالح نیاز به بررسی دقیق تری دارد. همچنین در تحلیل های عددی عملا نیاز به المان فصل مشترک می باشد که لازم است این پارامتر ها از آزمایشات آزمایشگاهی به دست آیند. به دلیل عدم وجود تجربه های واقعی بر روی اندر کنش مصالح ، نیاز به استفاده از مدل های فیزیکی و آزمایشگاهی، برای شناسایی رفتار آن احساس می شود. هدف از این پژوهش، تخمین واقعی تری از این پارامترها می باشد که طبعا تابعی از اندرکنش بین بتن آسفالتی و مصالح دانه ای آن است. لذا در این مقاله، با انجام آزمایشات آزمایشگاهی به بررسی اندرکنش این دو ماده پرداخته می شود. پس از انجام آزمایش ها، توسط دستگاه آزمایش برش مستقیم کوچک مقیاس 2/5*10* 10 سانتی متر آزمایشات بر روی مصالح ماسه ای و مصالح سطح تماس (مصالح ماسه ای در تماس با بتن آسفالتی)، بررسی شد و پس از اخذ مقادیر پارامترهای مقاومت برشی از این آزمایش ها، این مقادیر با یکدیگر مقایسه شدند. در انتها نیز بصورت عددی این المان بررسی شد.

بتن آسفالتی، مصالح دانه ای، مصالح سطح تماس، آزمایش برش مستقیم کوچک مقیاس، مدلسازی عددی