محمد عنبری - کارشناس ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای،دفتر ایمنی، بهداشت و محیط زیست اداره کل بهداشت و درمان دانشگاه تهران
رضا غلام نیا - کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط دفتر ایمنی، بهداشت و محیط زیست اداره کل بهداشت و درمان دانشگاه تهران
علی اعظم سلگی - دکترای مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشیار گروه HSE، دانشکده بهداشت و ایمنی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

مقدمه: ایمنی به خصوص محل کار از ضروریات اساسی سلامت در جامعه است. رشد بی رویه جمعیت مسبب تولید روز افزون مواد زایدات جامد شده است. عدم رعایت موازین ایمنی به هنگام جمع آوری، حمل و دفع این زایدات مشکلاتی متوجه رفتگران و محیط زیست نموده است. هدف از این مطالعه شناسایی ، ارزیابی و کنترل خطرات کاری رفتگران شهر تهران و ارایه راه حل های کنترلی است. روش تحقیق: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع کیفی-کمی است که در ناحیه 2 منطقه 17 شهر تهران در سال 97 و با مشارکت یک گروه خبرگان متشکل از مدیران خدمات شهری، کارشناس HSE و کارگران با تجربه و طی 5 مرحله انجام پذیرفت. شناسایی مخاطره و ریسک به روش تجزیه و تحلیل ایمنی شغل (Job safety Analysis) و ارزیابی ریسک با روش MIL-STD-882 انجام شد. در این روش از مولفه های احتمال وقوع و شدت پیامد به عنوان معیارهای قضاوت برای سنجش سطح ریسک استفاده شد. در مرحله اول با استفاده از روش JSA ، فعالیت های اصلی، مخاطرات و نقص های احتمالی شناسایی گردید. یافته ها: با استفاده از این روش در مجموع 74 خطر ،شناسایی و ارزیابی ریسک گردید. 7 مورد از ریسک های شناسی شده شناسایی شده غیر قابل قبول، و 65 مورد نیازمند تجدید نظر بودند(بهبود مستمر) و دو ریسک در محدوده قابل پذیرش قرارداشت در تطبیق ریسک های شناسایی شده با قوانین و مقررات شهری و کشوری مشخص گردید که 26 مورد با قوانین اداره کار و 21 مورد قوانین با راهنمایی رانندگی ، 3 مورد قوانین قضایی و دو مورد با قوانین شیوه نامه اجرایی نظافت و پاکسازی شهری سازمان پسماند عدم انطباق وجود دارد. بحث و نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان میدهد که بیش از 80 درصد ریسک ها نیاز به مداخله ، اقدام اصلاحی و بهبود مستمر دارد کمبود و عدم استفاده از تجهیزات حفاظت فردی، عدم توجه پیمانکاران به ایمنی، عدم ارایه آموزش های لازم و کافی و عدم توجه به نقص فنی خودرو و تجهیزات از جمله موارد قابل کنترل می باشد.

ایمنی شهری، رفتگران، ارزیابی ریسک