روح اله فتاحی - دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشگاه شهرکرد
مرتضی کاظمی - کارشناس ارشد تاسیسات انتقال و توزیع آب، مهندسین مشاور طرح افرا

تامین شدت جریان کافی آب با فشار متناسب مصرف از جمله دغدغه ها و وظایف اصلی متولیان امر تامین و توزیع آب است. با توجه به محدودیت های فنی و مدیری، روش های مختلفی برای نصب و بهره برداری سیستم های تامین فشار ثانویه در میان مشترکین و مصرف کنندگان متداول بوده که با تاثیرات و محدودیت های فنی و قانونی مواجه می باشند. این مقاله از طریق شبیه سازی هیدرولیکی جریان در شبکه های توزیع همراه با استفاده از روش های مذکور، به بررسی اثرات محتمل مطلوب یا نامطلوب که ناشی از استفاده از هر کدام از روش های برداشت آب از شبکه توزیع آب شهر می باشد، پرداخته است. نتایج نشان می دهد از نظر پایداری و عدالت توزیع در شبکه های آبرسانی در مواردی که اتصال مستقیم انشعاب مشترکین به پمپ وجود دارد، نرخ تقاضای جریان انشعاب 1/5 تا 2/5 برابر افزایش می یابد. در موارد اتصال انشعاب مشترکین به مخزان همتراز ناحیه مصرف، نرخ تقاضای جریان انشعاب 4 تا 6 برابر است. با توجه به مشکلاتی که اتصال مستقیم انشعاب به پمپ مشترکین تحت شرایط کم آبی و نیاز به مدیریت فشار در شبکه ایجاد می کند، لازم است تمهیداتی برای کنترل در مدار قرار گرفتن پمپ براساس فشار پشت کنتور مشترکین با بازنگری در مبانی طراحی شبکه های توزیع آب برای لحاظ کردن این قبلی انشعاب ها اندیشیده شود.

تامین فشار، ذخیره، شبکه آب شهری، تاسیسات ساختمان، تحلیل هیدرولیکی