سهم الدین خزایی - استادیار گروه تاریخ دانشگاه لرستان.
داریوش سنجری پور - کارشناس ارشد علوم اجتماعی دانشگاه تهران

شوش و بابل دو پایتخت مهم دولت­های پیش از هخامنشی بودند که در دوره هخامنشی همچنان به عنوان پایتخت­های اداری و زمستانی ایفای نقش می­کردند. این دو شهرب­نشین مهم هر کدام موظف به دادن خراج و هدایای زیادی به دربار هخامنشی بودند. آنها از روابط بازرگانی خوبی پیش از دوره هخامنشی برخوردار بوده و در این دوره با ورود به پهنه شاهنشاهی هخامنشی که گسترده­تر از همه دولت­های پیشین بود، از موقعیت بهتری در امر بازرگانی برخوردار شدند. آنها همچنان به فعالیت­های بازرگانی خود در سطح وسیع­تری ادامه داده و با اقداماتی که شاهنشاهان هخامنشی از جمله داریوش یکم انجام دادند، بازرگانی نسبت به دوران قبل پیشرفت بیشتری کرده، به تبع آن امور بازرگانی میان ایلام و بابل نیز مراحل پیشرفت را به سرعت طی کرده و از موقعیت پیش آمده بهترین بهره بردند. برای روابط بازرگانی میان ایلام و بابل در دوره هخامنشی شواهد و اسناد بسیاری باقیمانده که بیانگر گستردگی روابط بازرگانی این دو پایتخت قدیمی می­باشد. پژوهش حاضر تلاش خواهد کرد تا با روش توصیفی-تحلیلی و با بررسی اسناد باقیمانده از دوره هخامنشی چگونگی روابط تجاری ایلام و بابل را در این دوره بیان کند.

هخامنشیان, ایلام, بابل, روابط بازرگانی, شرکت های تجاری