سیدمرتضی حسینی - سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آبهای داخلی،گرگان، ایران.
بهروز قره وی - سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آبهای داخلی،گرگان، ایران.
عبداله حق پناه - سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان آبهای داخلی،گرگان، ایران.

سایت پرورش میگوی گمیشان سهم بزرگی در تولید میگو و صادرات آن دارد. پرورش قزل آلا در نیمه دوم سال جهت افزایش بهره وری اقتصادی این استخرها مطرح شده است. یکی از خطرات بالقوه ای این امر، ورود ماهی قزل آلا به دریای خزر و تهدید گونه های بومی منطقه میباشد. در صورت ورود به دریا، این گونه میتواند از بچه ماهیان تجاری ( مانند ماهیان خاویاری، کپورماهیان، کفال) و غذای آنها (مانند گاماروس، کیلکا و آترینا) تغذیه کند و به ذخایر ماهیان تجاری به صورت مستقیم یا غیرمستقیم لطمه وارد کند. از طرفی ممکن است این گونه ناقل بیماریهایی باشد (مانند (VHS که در ماهی آزاد دریای خزر نیز ایجاد بیماری و ذخایر این گونه ارزشمند و نادر را تهدید نماید. بااینحال، به دلیل افزایش دمای آب دریا در تابستان و نیاز این گونه به آب شیرین برای تکثیر، احتمال اینکه قزل آلا بتواند در دریای خزر جمعیت ثابت ایجاد کند کم است. در حال حاضر علیرغم صید ماهی قزل آلا از دریای خزر توسط پره های صیادی، تعداد این ماهیان کم بوده و کلاسه های مختلف سنی ندارند که نشان میدهد این گونه قادر به تکثیر در دریای خزر نبوده است. ولی باید تمهیدات ویژه ای (مانند نصب توری در ورودی و خروجی استخرها و رعایت بهداشت و قرنطینه ماهی) جهت جلوگیری از ورود این گونه به دریای خزر صورت پذیرد.

قزل آلا رنگین کمان، سایت میگو گمیشان، اکوسیستم، دریای خزر.