مهران داداش ضیائی - کارشناس ارشد ، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران ، پژوهشکده علوم ، گروه پلی یورتان و پلیمرهای پیشرفته
مهدی باریکانی - استاد ، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران ، پژوهشکده علوم ، گروه پلی یورتان و پلیمرهای پیشرفته
هنگامه هنرکار - استادیار ، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران ، پژوهشکده علوم ، گروه پلی یورتان و پلیمرهای پیشرفته

با توجه به کاربردهای متنوع و استفاده گسترده از پلی اتیلن ترفتالات ( PET ) در جهان و ضایعات حاصل از آن، بازیافت این ماده از اهمیت ویژه ای برخوردار است . بازیافت پلی اتیلن ترفتالات به صورت شیمیایی به شش روش از جمله گلیکولیز، متانولیز، آبکافت، آمینولیز، الکلولیز و آمونولیز انجام میگیرد که در این پژوهش بازیافت شیمیایی به روش گلیکولیز انجام گرفت و بررسی گردید، در مرحله ی اول PET با استفاده از اتیلن گلایکول اضافی در حضور کاتالیزور فلزی روی استات تخریب شد و تاثیر مدت زمان واکنش، نسبت مولی PET به گلایکول و میزان کاتالیزور بر روی بازده محصول بررسی شد و از بهینه ترین شرایط برای تخریب استفاده گردید. محصول به دست آمده که بیس 2 -هیدروکسی اتیل ترفتالات (BHET) نام دارد بعد از خالص سازی به کمک تکنیک های FT-IR ، GPC و اندازه گیری دمای نقطه ذوب شناسایی و مورد بررسی قرار گرفت و در مرحله ی دوم، محصول حاصل از تخریب PET به عنوان پلی ال برای سنتز پلی یورتانهای پایه آب به کار برده شد.

پلی اتیلن ترفتالات، بازیافت شیمیایی، گلیکولیز، بیس 2 هیدروکسی اتیل ترفتالات ، FT-IR