عبدالکمال دوردی نژاد کر - دکتری پلیمر، واحد پژوهش و توسعه پتروشیمی جم
رضا راشدی - دکتری پلیمر، واحد پژوهش و توسعه پتروشیمی جم
عبدالحنان سپاهی - کارشناسی ارشد پلیمر، واحد پژوهش و توسعه پتروشیمی جم
سیدکمال افضلی - کارشناسی ارشد پلیمر، واحد پژوهش و توسعه پتروشیمی جم

در این پژوهش جهت ارزیابی اثر نوع و مقادیر مختلف آنتی اکسیدانت از دو روش رئومتری و زمان القاء اکسایش استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان آنتی اکسیدانت ثانویه تاثیر چندانی بر شروع تخریب در رئومتر و گرماسنج روبشی تفاضلی ندارد. میزان آنتی اکسیدانت اولیه به شدت بر نتایج زمان شروع تخریب اثر می گذارد. هر دو روش نشان دادند که با افزایش میزان آنتی اکسیدانت اولیه تخریب در زمان های طولانی تری شروع می شود. علاو بر این استفاده از هر دو نوع آنتی اکسیدانت نیز سبب بهبود بیشتر پایداری حرارتی می شود که به دلیل اثر هم افزایی این دو آنتی اکستیدانت می باشد.

پلی اتیلن، تخریب، آنتی اکسیدانت، رئومتری