رضوان نژاد سنگسری - کارشناسی ارشد، دانشکده نفت و مهندسی شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
حسین بنی اسدی - استادیار، دانشکده نفت و مهندسی شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
مرضیه لطفی - استادیار، دانشکده نفت و مهندسی شیمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

فیلم های بسته بندی رایج در صنعت بسته بندی علیرغم دارا بودن خواص مکانیکی، فرآیندپذیری، نفوذناپذیری و حرارتی مناسب، به دلیل زیست تخریب ناپذیر بودن، مشکلات زیست محیطی فراوانی ایجاد می کنند. در این پژوهش فیلم زیست تخریب پذیر بر پایه نشاسته تولید و تاثیر افزودن پلی وینیل الکل و اکسیدگرافن بر روی بهبود خواص مکانیکی، آب دوستی و حرارتی نمونه ها بررسی گردید. نتایج نشان داد که در حضور 40 % وزنی پلی وینیل الکل درصد ازدیاد طول بیش از 10 برابر و استحکام مکانیکی حدود 37 % بهبود یافت در حالی که نفوذناپذیری % 20 کاهش نشان داد. همچنین اضافه کردن 1% وزنی اکسیدگرافن به بستر نشاسته/پلی وینیل الکل منجر بهبود 60 % نفوذناپذیری و 70 % استحکام کششی شد. نتایج آزمون TGA نیز گویای بهبود استحکام حرارتی بستر در حضور نانوذره بود. این بهبود خواص نشان دهنده توزیع مناسب نانوذره درون بستر و نیز برهکنش مناسب مابین آنها بود. در نهایت نتایچ به دست آمده در این پژوهش پتانسیل ترکیب نشاسته/پلی وینیل الکل/اکسیدگرافن را به عنوان فیلم در بسته بندی مواد غذایی تایید کرد.

بسته بندی، زیست تخریب پذیر، نشاسته، پلی وینیل الکل، اکسیدگرافن